هر طرف که نگاه میکنم تو رو میبینم..

عطرتو حس میکنم و صداتو میشنوم..

اما تو هیچ وقت نیستی...

میترسم دستاتو تو دستم بگیرم..

میترسم بلور انگشتاتو بشکنم...

می ترسم تو هم مثل من بوی تنهایی و غربت بگیری..

می ترسم این بغض هزار ساله به تو هم سرایت کنه...

من از مرگ نمی ترسم از رفتن تو می ترسم..

می ترسم تو بری و من نمیرم! می ترسم بدون تو زنده بمونم دلم گرفته...!!

مثل تموم شبهایی که گذشت..!!

مثل تموم شبهایی که بدون تو خواهند اومد...!!

روزگارم از شبهای بی ستاره تو هم تیره تر شده..

تنها یادت هست که امیدسپیده ای هرگز نیومده رو تو دلم زنده نگه میداره...

دیگه زیر بارون خیس نمیشم..!!

یاد اون چتری که بالای سرم گرفتی تا ابد با منه..

من و ببخش که هنوز ازت پرم ..

که هنوز نمیتونم ازت دل ببرم..

راستی تا حالا شده اون قدر دلت برای کسی تنگ بشه که با شنیدن اسمش هم بغض گلوتو بگیره؟؟

تا به حال شده اون قدر بخوای برای یه نفر بمیری که از زنده بودنت هم خسته بشی؟؟

یا شده دلت بخواد زمین و زمان متوقف بشن تا نگاهی که به تو خیره شده لحظه ای بیشتر باقی بمونه؟؟

میدونی...

من عاشقم چون فقط یه بار تو دلم زلزله اومد اما از زلزله بم هم مخرب تر..

چون همیشه قلبم واسه یه نفر زد (واسه تو)...

میدونی...

تو هیچ وقت نتونستی ذهنمو بخونی..

اشکمو ببینی..

صدامو نشنیدی..

صدایی که خودت خفش کردی..

صدایی که یه روز بهت میگفت دوست دارم عشق من پاک بود..

عشق من با عشقای حالا فرق داشت وقتی میگفتم دوست دارم با بند بند وجودم میگفتم..

اما هیچ وقت نفهمیدی..

اما بازم میخوام از تو بنویسم ..

میدونی چرا؟؟

چون اول و اخر لحظه هام تویی...

بذار همیشه پریشونت بمونم میذاری که ؟؟

تو رو خدا اینم ازم نگیر من میمیرم